بررسی کیفیت رژیم غذایی با استفاده از شاخص تغذیه سالم ۲۰۰۵ در سالمندان مناطق شهری استان مرکزی در سال ۱۳۸۹

اهداف: جمعیت سالمندان در کشورمان به سرعت در حال افزایش است و کیفیت تغذیه به عنوان یک عامل موثر بر وضعیت سلامتی این گروه سنی کمتر مورد بررسی قرار گرفته شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت رژیم غذایی سالمندان 60 ساله و بالاتر ساکن مناطق شهری استان مرکزی با استفاده از شاخص تغذیه سالم 2005 و ارتباط آن با متغیرهای جمعیتی و اجتماعی اقتصادی بود. مواد و مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی است که بر روی 165 سالمند در مناطق شهری استان مرکزی انجام شده است. روش نمونه گیری به صورت تصادفی دو مرحله ای بود، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه عمومی و سه یادآمد غذایی 24 ساعته استفاده شد، سپس کیفیت رژیم غذایی افراد بر اساس شاخص تغذیه سالم 2005 که یک شاخص 100 امتیازی روا و پایا است، تعیین شد. یافته ها: میانگین کلی شاخص تغذیه سالم 2005 برابر 54/08 درصد بود. درصد افرادی که گروه های غذایی را در حد مطلوب مصرف کرده بودند به این شرح بود: غلات 93/3، غلات کامل صفر، میوه ها 70/9، میوه کامل 84/2، سبزیجات 47/9، سبزیجات تیره-نارنجی-حبوبات 12/7، لبنیات 37، گوشت ها 40، روغن های گیاهی 18/8، چربی های اشباع 40، سدیم 1/8 و کالری های اضافی ناشی از چربی های جامد و شکر 1/2 درصد. همچنین امتیاز کلی شاخص فوق با بالا رفتن سطح سواد (p<0/01)، درآمد و مدت تماشای تلویزیون (p<0/05) افزایش و با بالاتر رفتن سن (p<0/001) کاهش یافت. نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن کیفیت رژیم غذایی سالمندان مناطق شهری استان مرکزی، احتمالاً همه سالمندان این مناطق از بهبود رژیم غذایی خود سود خواهند برد. آنان نیاز دارند که دریافت غلات کامل، سبزیجات تیره و نارنجی و حبوبات و روغن های گیاهی را در الگوی غذایی خود افزایش و دریافت سدیم و به خصوص دریافت کالری های اضافی ناشی از چربی های جامد و شکر را کاهش دهند. همچنین برنامه ریزی مسئولین جهت افزایش سطح سواد، درآمد و دانش تغذیه ای می تواند در رسیدن به این اهداف موثر باشد.